Dag 25 van Burnaby via via naar Vancouver

Vandaag vroeg op want we moeten de koffers inpakken en de RV inleveren. Om kwart over 9 rijden we de camping af voor ons laatste ritje. We gaan eerst de koffers deponeren bij het hotel in Richmond waar we vanavond slapen, een lumineus idee van Vanès. Dat spaart ons een taxirit mét koffers ván Cruise Canada naar het hotel uit. Bovendien kunnen we nu vanaf de camperverhuur in één streep door richting downtown met alleen ons rugzakje. Met de bus laten we ons afzetten bij een halte van de Skytrain, die overigens volledig automatisch wordt bestuurd. Een dagticket kost CAD 9,95 en is goed voor alle openbaar vervoer in Vancouver, ongeacht de zones. De eerste stop is Metrotown alwaar een grote shoppingmall is gevestigd. Oh ja en groot is hier echt groot!

Al na een kwartier komen we hele leuke kledingzaak tegen die we in Nederland niet kennen. Voordat we daar uitkomen zijn we al anderhalf uur verder. Getooid met teveel tassen met inhoud merken we dat we best wel trek hebben. Goh laten ze hier toch ook een food court hebben... Keuze te over want je kunt kiezen uit Tim Hortons, Pizzahut, KFC, Vietnamees, Sushi, Chinees en tientallen andere tentjes. Ja, je kunt hier best van je geld afkomen hoor, geen probleem.

Na nog even lekker van het zonnetje te hebben genoten, vervolgen we onze struintocht naar souvenirs en aanverwante artikelen. Dan wordt het toch echt tijd om na te gaan denken over het eten en de terugtocht naar het vliegveldhotel. Omdat we ons bevinden op een halte van de expo-/milleniumline, moeten we toch eerst weer naar Waterfront om de Canadaline te pakken. Vanwege het gezellige sfeertje besluiten we ons laatste avondje in Canada af te sluiten met wederom een restaurantje in de buurt van Canadaplace en het Convention Centre. Deze keer wordt het Rogue, een hippe en trendy tent waar het gezellig druk is. We zijn nog net op tijd voor happy hour. Niet 2 voor 1 zoals in Nederland nog wel eens gebruikelijk is maar hier bieden ze eten en drinken aan tegen gereduceerd tarief. Voor nog geen CAD 50,- ( en dat is incl tax en tip) eten en drinken we heerlijk. Wat we ons wel hebben aangewend is om geen wijntje te nemen bij het eten want dat is praktisch onbetaalbaar. Het goedkoopste dat wij hebben gezien is CAD 6,50 per glas. Daarentegen kochten wij bij een liquerstore een goede wijn (CAD 11,-) en dronken we bij de camper een glaasje.

Met de Skytrain (subliem vervoersmiddel) gaan we dan toch echt voor de laatste keer retour. Nog een half uurtje lopen en dan zijn we in het hotel gearriveerd waar onze koffers op ons wachten. Dan is het een kwestie van herpakken en nog eens herpakken want tja, we hadden wel geshopt natuurlijk. Overbodige en bijna lege spullen worden weggekieperd want die koffers moeten en zullen dicht.

Snel wordt er nog even een klein verhaaltje op dit blog gezet want we lopen wel wat achter. Dan is het tijd om te gaan snurken. Morgen staat de wekker op 8 uur, gelukkig niet al te vroeg. Hoeft ook niet want bijna alles zit ingepakt.

Dag 24 van Harrison Hotsprings naar Vancouver (Burnaby)

We weten niet hoe snel we hier weg moeten komen. Nog even in het dorpje gevraagd naar de hot springs maar deze blijken ruim 60 graden hot te zijn. Too hot zeg maar dus. Daar kan je niet in badderen. Wel worden deze bronnen gebruikt om het water in de hotels en de spa te voorzien van warm water (38 graden). Maar daar hebben we geen zin in, of buiten in de originele bron of helemaal niet.

Na zo'n uur en nog iets rijden komen we aan op de camping in Burnaby. Een grotere tegenstelling met de vorige camping is nauwelijks denkbaar. Alles is hier tot in de puntjes geregeld. We krijgen zelfs een Nederlandse beschrijving voor de route per OV naar Vancouver! Eerst de camper van binnen en van buiten schoonmaken want nu is het nog rustig. Er blijkt namelijk een heuse RV wasstraat te zijn en dat staat garant voor grote hilariteit want tja, geef 3 meiden een hoge drukspuit en een verrijdbare stelling waarmee je de bovenkant van je camper kan wassen...

Daarna is het dan toch echt tijd voor een ritje per heuse skytrain. De bestemming is Waterfront Station waar ook het Convention Centre is gevestigd, alsook de halte voor de seabus naar Lonsdale Quay te north Vancouver. Dat doen we dan ook maar gelijk. Uiteraard moet er nog geshopt worden en met de zojuist verworven souvenirs gaat het retour per seabus naar Waterfront alwaar we bij een gezellig eettentje in de zon plaatsnemen. Morgen moeten we ons vriendje op wielen inleveren en dat stemt ons verdrietig, we waren net aan 'm gehecht.

Dag 23 van Kelowna naar Harrison Hotsprings

Vanochtend zijn we rond tienen vertrokken. Voordat we Kelowna achter ons hadden gelaten waren we echter bijna een uur verder. Wat een grote stad is dat zeg. De weg gaat over hoge bergen (lees: windvangers) en dat merken we goed. Een RV is uiteraard ietwat gevoeliger voor de weers- en wegomstandigheden dan een personenauto. Halverwege de de middag arriveren we in Harrison Hot Springs. Onze camping bevindt zich in het provinciale park aan Hicks Lake. Helaas hebben ze hier nog nooit gehoord van een paved road, het werd namelijk een bumpy ride met al die hobbels en kuilen. Over 6 kilometer hebben we een half uur gedaan! We waren blij dat er niets aan servies gesneuveld was maar het had ons niet verbaasd als dat wel het geval was geweest.

Enfin, eindelijk aangekomen op wat de camping moest voorstellen, was er geen receptie, geen envelop, geen informatiebord dat ons wegwijs maakte... En nu? Vreemde bedoening hier hoor.

Een mede kampeerder wijst ons op onze plek die op de voucher staat aangegeven. Die is vrij snel gevonden. Behalve dat de plekken erg donker zijn, blijkt er een zero hook up te zijn, dwz geen electriciteit, geen water, geen dump. Naar de wifi hebben we maar niet gevraagd...had ook niet geweten aan wie hoor. Geen telefoons opladen vandaag dus. Ook een douche is hier niet aanwezig, zelfs geen afwasplek... Terug naar de natuur is hier heel letterlijk genomen denk ik.

Daarentegen zijn we nog maar even het meer ingedoken dat 2 keer struikelen van onze plek blijkt te zijn, dat dan weer wel. Na een kleine rondwandeling blijkt dat iedere plek dicht aan het meer ligt aangezien de camping zich op een soort schiereiland in het meer bevindt.

Gelukkig hadden we eten ingeslagen want nogmaals 2x 6 kilometers gehussel was echt teveel geweest. Nee, deze camping kan ons niet echt bekoren, ondanks de ongetwijfeld unieke ligging.

Vreemd genoeg mogen we in deze bosrijke omgeving wel weer een vuurtje stoken, dat we dan ook maar hebben gedaan in de alom vertegenwoordigde firepit.

Dag 22 Kelowna

Vandaag hebben we een rustdag verdiend, dat vinden we tenminste zelf. Laat het hier nu ook nog eens lekker weer zijn en laten ze hier toevallig ook nog eens een meer in de buurt hebben. Eén en één is twee dus. Het fijne van de uitgestrektheid hier is dat je zelfs strandjes kunt vinden die je de hele dag voor jezelf hebt... Genoten hebben we! 's Avonds ook nog eens een leuk eettentje gevonden. Terug op de campground ontmoeten we Lesley, de eigenaresse, die ons vertelt dat een tweetal highways zijn afgesloten i.v.m. een grote brand die hier woedt. Dat was begin juli ook al het geval. Dit doorkruist wel ons plan om morgen via Osoyoos naar Harrison Hot Springs te rijden. Niks aan te doen, dan rijden we via Meritt en Hope.

Dag 21 van Revelstoke naar Kelowna

Vandaag staat in de planning: Mount Revelstoke, Halycon Hotsprings, doorrijden naar Kelowna.

Via de 'Meadows in the Sky Parkway' rijden we naar de (RV top) van Mount Revelstoke. Van daaruit is het 200 meter naar de auto parkeerplaats (bij Balsam Lake) en van daaruit een kilometer klimmen naar de summit waar vandaan dan weer een aantal trails kunnen worden gelopen. We moeten toegeven dat we ons hier iets anders van voorgesteld hadden. In veel boekjes is namelijk te lezen dat we een bloemenweide (in juli en augustus) zouden aantreffen, maar daar blijkt niet veel van. Of waren wellicht onze verwachtingen te hoog gespannen? Toegegeven, de vegetatie is heus bijzonder en de uitzichten geweldig maar we zijn toch ietwat teleurgesteld. Na een uurtje aan de top, rijden we die 30 kilometers weer naar beneden.

De hotsprings, hoe leuk ook, gaan we overslaan omdat het teveel tijd in beslag neemt. Na een bezoekje aan het visitor centre van Revelstoke, besluiten we ons 'beach-geluk te zoeken in Sicamous, wat op de route ligt. De mevrouw van het visitor centre tipt ons nog even op 'D Dutchmen Dairy' te Sicamous die voortreffelijk ijs schijnt te verkopen. Bij toeval komen we daar na het inslaan van een 'random' weg te Sicamous direct langs. Alsof het zo moet zijn. Het blijkt hier een vreemde bedoening maar het ijs is heerlijk. Daarna is het strandje aan het Suswapta Lake snel gevonden en blijven we hier heerlijk zwemmen en zonnen. Dan is het tijd om op te breken maar voordat we bij de camper aankomen staat er aan de rand van de parkeerplaats een tafeltje met een heleboel zakken vol met een heleboel gele pruimen. Op een kartonnen bordje bij het tafeltje staat 'free'... Zal je in Nederland niet zo snel gebeuren maar hier kan dat gewoon. Na een bedankje in het luchtledige aan de vriendelijke gever/geefster, zoeken we een zak uit en gaan we richting Kelowna.

Na een kleine twee uur rijden komen we (dank je wel Tommie) aan bij Canyon Farms RV te Kelowna. De eigenaresse blijkt niet aanwezig maar een vriendelijke mede kampeerder maakt ons wegwijs. Wat is het hier leuk!!! Het RV park (10 plekken) blijkt te zijn gesitueerd in de achtertuin van een echtpaar met 4 kinderen die ook allemaal meehelpen met het runnen van dit bedrijfje, zoals we morgen zullen merken. De kippen mogen gevoerd met al het organic food dat wij niet meer willen eten en er is wifi...en het werkt! Oh happy day!

Dag 20 van Banff naar Revelstoke

Het lijkt niet echt te willen opklaren, jammer want voordat we naar Revelstoke rijden wil ik heeeeel erg graag nog een poging wagen om Moraine Lake aan te doen. De meningen zijn verdeeld want dat neemt natuurlijk de nodige tijd in beslag en we moeten wel een stukkie rijden vandaag. Over één ding zijn we het wel eens, we rijden via de Bow Valley Parkway maar nu in tegengestelde richting. Sowieso moet je toch eerst naar Lake Louise rijden om westelijk af te buigen naar Yoho en daarna Revelstoke.

Uiteraard is er wederom niets te zien op de Bow Valley Parkway, ja af en toe de ruitenwissers want het weer blijft twijfelachtig. Ik snap die beren wel, ik zou ook niet in dat druilerige snertweer aan de kant van de weg willen staan om bekeken te worden door een stelletje toeristen.

Aangekomen bij Lake Louise drijf ik toch m'n zin door (drammertje hè) en slaan we de Lake Moraine Road in, ondanks het weer. Vanochtend staat er in ieder geval nog niemand RV's tegen te houden dus kunnen we ongestoord de 14 km lange weg nemen naar dit prachtige meer.

Als we uitstappen is het nog steeds bewolkt maar het regent in ieder geval bijna niet meer. Net als we de camera's uit de rugzakken trekken, komt er een waterig zonnetje tevoorschijn. Dat staat altijd leuker op de foto's natuurlijk. Wat een prachtige kleuren tovert dit bijzondere meer, omringd door ten peaks, tevoorschijn. Maar als we even later dit wonder vanaf een hoger niveau gadeslaan, zijn we met stomheid geslagen. Wat een kleuren, wat een beauty! We zijn waarachtig ontroerd door deze natuurpracht. Van alle meren die we tot nu hebben gezien, staat deze met stip boven aan onze lijst! Ook de reacties van toeristen die boven aankomen, spreken voor zich. De oh's en ah's hoor je overal om je heen en iedereen valt stil. Ik had al vele foto's voorbij zien komen van dit meer maar het in werkelijkheid aanschouwen is toch een ander verhaal. Dit valt niet vast te leggen, niet op foto, niet op video, niet op het schilderdoek. Nadat het drammertje uitvoerig wordt bedankt voor het doordrijven van haar zin, gaan we weer op weg naar beneden. Tussen de rotsen en vegetatie blijken behoorlijk wat marmotten en eekhoorntjes te wonen. Deze laatste categorie is zo tam, dat ze uit je hand eten. Schattig hoor, maar uit zeer betrouwbare bron heb ik inmiddels vernomen dat ze schijnen te bijten. Dan is het tijd om de camper op te zoeken en onze reis te vervolgen.

Al snel rijden we Yoho NP binnen, ook al zo'n wonder der natuur. Helaas kunnen we hier niet alle stops maken die we zouden willen. De Takakaw Falls worden helaas overgeslagen. Deze liggen een aantal kilometers van de weg en aangezien we nog niet hebben getankt, laten we deze aan ons voorbij gaan. Jammer maar je kunt niet alles. Na het tanken gaan we nog wel even kijken naar Emerald Lake. Het moet gezegd, het is heel mooi maar na het zien van Moraine Lake lijkt alles een beetje te verbleken. Niet helemaal eerlijk natuurlijk maar dit is wel hoe het werkt. Het shopje bij Emerald Lake is overigens ook de moeite waard.

Ook op deze route ligt Natural Bridge die we op de terugweg van Emerald Lake aandoen. Wederom een magnifieke natuurcreatie waar het water met donderend geraas tussen en onderdoor klotst. Daarna laten we ons niet meer verleiden door het doen van stops (behalve nog wat viewpoints naast de highway, want mens wat is het hier weer prachtig. Bij iedere honderd meter verandert het uitzicht. Je kunt foto's en filmpjes blijven maken...

De camping in Revelstoke ligt aan een klein meertje waar je kunt zwemmen maar we zijn niet helemaal zeker van de hygiene dus slaan we deze maar een keertje over. Na een hapje en drankje in de camper (onze buren besloten hun full hook up uit te proberen naast onze eettafel en dat ging niet helemaal goed), was ook aan deze bewogen dag een einde gekomen.

Dag 19 Banff

Gezien het druilerige weer besluiten we maar eens een beetje te shoppen in Banff, we hadden nog niet genoeg geld uitgegeven namelijk... Eerst Evelyn's coffeeshop ingedoken alwaar een dubbele espresso en lekkere broodjes genuttigd worden. Zo, laat nu het 'spenden' maar beginnen. Gelukkig valt t mee want het zijn toch best forse toeristenprijzen die ze hier hanteren, daar trappen wij nuchtere Hollanders heus niet in. Leuk is het wel om gewoon rond te kijken. Na nog even de apps gecheckt te hebben in het visitor centre (altijd gratis wifi), besluiten we de Fenland Trail te lopen. De continue aanwezige alertheid op beren en andere dieren maakt overigens wel dat we niet geheel ontspannen lopen.

Na de trail besluiten we de camper toch maar te verplaatsen richting de RV strook bij het station van Banff, daar mag 'ie namelijk de hele dag staan i.p.v. de 3 uurtjes in het centrum. Ze hebben ook al een mooie krijt-/markeerstreep op onze voorband gezet ter aanduiding voor parkeerbeheer dat we de tijd lichtlijk overschreden hadden. Teruglopend richting centrum (5 minuten) besluiten we bij Earl's onze hongerige maagjes te vullen. Daarna gaan we retour richting de campground.

Dag 18 van Lake Louise naar Banff

Uiteraard kunnen we Lake Louise niet verlaten zonder bezoek aan dit welbekende meer in de Rockies. Aangezien we niet de vroegsten zijn (zie voorgaande berichten) staan de parkeerplaatsen al overvol wanneer wij ook een keer aankomen. Niet getreurd want we vinden toch nog snel een plekje en banen ons een weg door het massatoerisme richting het meer dat inmiddels vergeven is van rode kano's en schattige Aziatische meisjes in dito jurkjes die o zo prachtig poseren op stenen die net in het meer liggen. Door de natuur daar neergelegd of heeft de mensheid daar een hand in gehad? Wij zullen het nooit weten en dat willen we ook eigenlijk niet.

We besluiten de tocht naar het theehuis te aanvaarden, nog geen 4 kilometer wandelen maar met een hellingspercentage waar je U tegen zegt. Zo hé, als je niet rustig aan doet dan ben je binnen de kortste keren buiten adem. Nergens is het pad vlak zodat je kunt bijkomen...rustig aan doen is dus echt het devies. Dat doen we dus maar. Was het beneden aan het meer nog lekker zonnig, boven zien we dat het gaat bewolken. Tegen de tijd dat we bij Mirror Lake aankomen (schatting: na 3 kwartier), vallen de eerste druppels naar beneden. Dit wordt dus een korte fotostop.

Nog geen 3 minuten later worden de druppels groter en zien we groene lucht verschijnen. Het gaat onweren!!! We zijn not amused, dat mag duidelijk zijn. Geen idee hoe ver we verwijderd zijn van het theehuis maar teruggaan is geen optie, dat duurt zondermeer langer dan de weg vervolgen. Sneller, sneller, maar dat betekent buiten adem raken en dan komen we er helemaal niet. Dus toch maar weer rustig aan die heuvel op en doorgaan. Onweer in de bergen is geen pretje en we zijn dan ook zeer opgelucht wanneer we boven ons een houten huisje zien opdoemen. Uiteraard wil iedereen schuilen en het is er dan ook een enorme drukte. We wurmen ons naar binnen en gelukkig kunnen we binnen 5 minuten een zitplekje bemachtigen. Ondertussen is het noodweer losgebarsten en is de chaos compleet in het kleine en donkere theehuis. Het heeft ook wel iets, zo'n verbroedering van mensen die tegen wil en dank op elkaars lip zitten.

Ongeveer een uurtje later klaart het op en nu in het bezit van regenponcho's (die we uiteraard wel meegenomen hadden uit Nederland maar natuurlijk nog in de camper lagen) ad CAD 5,- per stuk, warme chocolademelk en chips in het buikje, beginnen we aan de terugweg. Dat gaat een stuk sneller. Onderweg komen we nog Duitsers tegen waarmee we beneden aan het meer nog even blijven praten. Zij zijn bijna even lang als wij onderweg en hebben ook nog geen één beer gespot. Nou ja, wij dus wel sinds gisteren maar toch. Waarschijnlijk zijn de beren op retraite. Of zoals wij bij het verlaten van de camping in Jasper opmerkten toen we zagen dat ze het bord met 'bearware' (lees: be aware...of the bear) verwijderden; "ah, dat is het, het ligt niet aan ons, ze zijn gewoon vertrokken...".

Aangezien het toch op de route ligt, besluiten we gelijk Moraine Lake aan te doen maar helaas worden we teruggefloten door een meneer die alle RV's tegenhoudt i.v.m. drukte aan dit meer. Graag een ander moment even terugkomen ja? Nou nee, maar hebben we een keuze?

Enigszins ontregeld doordat iemand een stokje gestoken heeft voor ons plan, blijven we besluiteloos rondhangen in Lake Louise Village. Wat nu? Dan maar even boodschappen doen en voortijdig richting de camping in Banff vertrekken. Wel via de Bow Valley Parkway natuurlijk die door alles en iedereen aangeraden wordt. Het moet gezegd; het is een prachtige weg en je doet er wel een uurtje over maar hebben we daadwerkelijk 'wildlife' gezien? Nee dus. O ja, dat is waar ook....retraite.

De camping in Banff bestaat uit meerdere 'dorpen' op zich maar gelukkig bevindt zich hier wel een douche op loopafstand. De douche in onze camper hebben we nog niet één keer gebruikt, alhoewel het wel kan uiteraard.

Overigens worden we ook bij de deze camping op het hart gedrukt dat er lots and lots of bears aanwezig zijn. We zouden er bijna de slappe lach door krijgen maar reageren heel oppervlakkig, "ach gut, echt waar, nee toch? Tuurlijk ruimen we onze rommel op en laten niets slingeren hoor."

Overigens barst het hier vanavond wederom los. Een geweldige onweersklap maakt dat iedereen alert is. Stoppen met regenen doet het de hele nacht niet meer.